„Kluczowe różnice pomiędzy teorią snów Zygmunta Freuda i Carla G. Junga” to praca napisana przez Wojciecha Filabera, który mówi, iż Carl Gustaw Jung był przeciwny teorii głoszonej przez Zygmunta Freuda, który to rozpoznawał wyłącznie obiektywny poziom natury snów, i doszedł do wniosku, że w procesie natury snów rolę nadrzędną stanowią obiektywne i subiektywne poziomy. Jung zgodził się z Freudem co do faktu, że sny umożliwiają dostęp do doświadczeń z przeszłości, ale nie zaakceptował teorii mówiącej iż, sny umożliwiają przepowiadanie przyszłości osoby we śnie. Uważał jedynie, że mogą one wskazać przyszłe zdarzenia i możliwości danej osoby. Oprócz tego Gustaw Jung utrzymywał, że rolą snów jest rekompensata niestabilności w psychice osoby śpiącej i że sny przenoszą zawartość, którą świadomość odrzuciła lub ograniczyła.

Istnieje wiele teorii dotyczących snów i dlatego potocznie uważa się, że to nasz nieświadomy umysł tworzy sny tkając je z naszych wspomnień, układając je w nowe sekwencje, tworząc nowe znaczenia. Teoria ta nie tłumaczy jednak wszystkiego, pewnych zaś rzeczy związanych ze snem nie jest w stanie wytłumaczyć. C.G. Jung stworzył więc teorię zbiorowej nieświadomości i wprowadził pojęcia archetypów i synchroniczności. W oparciu o jego koncepcje powstała nowa szkoła interpretacji marzeń sennych, jednak i ta teoria nie tłumaczy wszystkich zjawisk związanych ze światem snu. Wszystko wskazuje na to, że poglądy tradycyjnych kultur są bardziej zbliżone do prawdy niż współczesne naukowe teorie, a w każdym bądź razie są bardziej użyteczne dla zrozumienia świata snów i wprawnego poruszania w tym świecie przynajmniej dla tych, którzy z daną kulturą są związani.